Ik ben een slechte blogger. Het laatste dat hier gepost is, is mijn nieuwjaarsgroet. Het is gelukkig niet zo dat er niets gebeurt. Als ik de nieuwjaarsbrief teruglees, zie ik daarop de agenda met de plannen die ik toen had voor 2018:
Agenda 2018
– 19-23 februari: viering van het 25-jarig bestaan van Seed Company, in Amerika.
– 7-21 maart: vertaalworkshop in Tulear, in het zuiden van Madagaskar. Dan hoop ik met de vertalers verder te werken aan Genesis.
– 17-20 juli: 14 ICAL, een internationale taalkundige conferentie voor Austronesische talen in Antananarivo, Madagaskar. Ik hoop die conferentie bij te wonen en vervolgens twee weken verder te werken met het vertaalteam.
Alledrie agendapunten heb ik kunnen aftikken. Tijdens de workshop in maart hebben we het Genesisboekje kunnen afmaken. En eindelijk kon het team het Lucas-evangelie in boekvorm mee naar huis nemen! Ook het deeltje over Handelingen was gedrukt. De reacties op deze uitgaven zijn erg positief, men is blij met de duidelijke taal waarin ze het evangelie nu kunnen lezen, al moesten sommigen wel even wennen aan de drie nieuwe letters (ɛ, ɔ, ŋ).
In juli ben ik na de conferentie doorgereist naar Mananara, aan de oostkust, waar de leden van het vertaalteam wonen. Daar hebben we in twee weken het volgende deeltje in de reeks Wonderful Plan of God, met voornamelijk gedeelten uit Exodus, kunnen afronden.
Op dit moment ben ik weer in Madagaskar, waar opnieuw een grote workshop gehouden wordt met acht vertaalteams die ieder met een consultant bezig zijn hun vertaling na te kijken.
Het plan was om met ‘mijn’ vertaalteam het laatste deeltje in de serie dat ons nog rest, met gedeelten uit Samuel, Koningen, Psalmen en verschillende profeten, na te kijken. Maar de weken voor vertrek begon ik me een beetje zorgen te maken: ik kreeg geen vertaalde teksten opgestuurd… De afgelopen week werd duidelijk waarom: het team had in juli al een heel groot deel klaar en door een misverstand dachten ze dat ik hun handgeschreven vertaling had meegenomen en in de computer gezet. In die veronderstelling hebben ze die papieren nu thuis gelaten… Ik heb nog voorgesteld dat iemand in Mananara de papieren opzoekt, scant en mailt, maar ze liggen goed opgeborgen achter slot en grendel… Er was maar één oplossing: alles opnieuw doen.
Zolang ze daar mee bezig zijn, zijn er gelukkig andere manieren om me nuttig te maken. Er is een vertaalteam dat geen consultant heeft en ook nog met de team check bezig is. Daar spring ik af en toe in. Verder is er een relatief nieuw team, de Tsimihety, dat uit wel 14 personen bestaat. Ook zijn zij bezig met een team check, van het Lucas-evangelie, en omdat ze nog niet zo lang bezig zijn met vertalen, zijn er nog veel dingen die ze over het hoofd zien bij het vertalen. Ik heb hen nu ook een paar dagen geholpen.
In de nieuwjaarsgroet schreef ik ook over frustraties en dat het werk zo moeizaam gaat. Ik was in maart dan ook blij verrast dat het team een nieuwe terugvertaler meebracht: Berthier, een jonge dominee, gedreven en slim, én hij spreekt zowel goed Frans als Engels. Het Bijbelvertaalwerk was nieuw voor hem, en hij had heel veel vragen in het begin, maar hij is van grote waarde voor het team. Hij begreep heel snel waar ik met mijn vragen naartoe wilde en kon dat vervolgens ook goed uitleggen aan de vertalers. In juli was hij er ook bij, maar deze keer is hij helaas verhinderd. Hij is verantwoordelijk voor een stuk of zeven gemeenten en daarnaast wordt hij door de kerk ingezet tijdens allerlei conferenties en in verschillende commissies. Het is ongelooflijk hoe veel werk hij verzet. Hij heeft ook al aangegeven dat hij heel graag een Masters in Bijbelvertalen wil gaan doen. Geen idee of dat werkelijkheid gaat worden, maar ik hoop en bid dat het hem niet allemaal teveel wordt, en dat hij beschikbaar blijft voor dit werk en daar van zijn leidinggevenden ook gelegenheid voor krijgt!