In een wereld die steeds kleiner wordt, maar ook steeds onveiliger, is het belangrijk om goed voorbereid op reis te gaan. Maar hoe vaker je op reis gaat, hoe sneller de voorbereidingen getroffen worden. Dat merk ik zelf in ieder geval. Ik begin steeds later mijn koffer te pakken: als ik drie weken naar Madagaskar ga, haal ik tegenwoordig de dag voordat ik op reis ga mijn koffer tevoorschijn.

Onlangs werd ik wel met m’n neus op de feiten gedrukt. Wycliffe Nederland vraagt sinds vorig jaar aan al haar leden om een veiligheidscursus te doen, van één dag of drie dagen, afhankelijk van waar je werkt. Ik moest de driedaagse training doen.

Dus vertrok ik laatst naar de Kaapse bossen bij Doorn. Geen verre reis, een klein koffertje bij me – we zaten er intern – en mentaal enigszins voorbereid… Op het programma dat we thuisgestuurd kregen, stonden Veiligheid en communicatie onderweg, EHBO voor als je niet in de buurt van een ziekenhuis bent, Mijnen, explosieven en ammunitie, Omgaan met agressie (van onvriendelijke taxichauffeur tot een terroristische aanval), en als kers op de taart een kidnapping.

De eerste ochtend van de training dacht ik nog: wat doe ik hier. Madagaskar is in mijn ogen behoorlijk veilig. Ik spreek de taal ook enigszins, heb er vier jaar gewoond en ik voel me er nog altijd aardig thuis. Maar gaandeweg de drie dagen realiseerde ik me dat zich altijd onvoorziene situaties kunnen voordoen. Die hoeven niet meteen levensbedreigend te zijn, maar het is wel goed om je van tevoren bewust te zijn van de risico’s en daar bij stil te staan.

Deels kwam dat besef ook door de samenstelling van de groep: we waren met drie Wycliffers, er waren een aantal mensen van Oxfam Novib, iemand van de EO en een persoon werkte voor Medair. Mensen die onder andere in Jemen werken, of Zuid-Sudan, of Congo. En ieder met zijn of haar eigen verhalen en belevenissen in die landen.

Voor veel onderdelen van de training waren acteurs ingehuurd met wie we verschillende scenario’s moesten spelen. Hoe ga je om met een taxichauffeur (of een collega) die jouw persoonlijke grenzen overschrijdt? Waar liggen jouw persoonlijke grenzen? Hoe benader je een gewapende soldaat bij een checkpoint die een glaasje teveel op heeft? Hoe moet je reageren als je gekidnapt wordt door een groep gewapende overvallers? En, heel herkenbaar, wat doe je als een corrupte douanebeambte alles uit de kast haalt om jou óp de kast te krijgen?

Erg intensief al met al, maar ook heel leerzaam. Dus ga ik over twee weken, als ik weer naar Madagaskar ga, toch met meer bagage op reis dan tot nu toe.